درد شانه یک مشکل رایج عضلانی-اسکلتی است که بخش قابل توجهی از جمعیت را تحت تاثیر قرار میدهد. این درد میتواند به دلایل مختلفی مانند آسیبهای ورزشی، التهاب یا بیماریهای مفصلی ایجاد شود. نتایج این وضعیت معمولاً منجر به هزینههای بالای درمانی و کاهش کیفیت زندگی فرد میشود. از آنجا که درد شانه یا کتف درد میتواند شدید و مزمن باشد، افراد زیادی به دنبال راهحلهایی برای تسکین درد و التهاب هستند. در این راستا، داروها یکی از گزینههای اصلی در مدیریت این نوع درد به حساب میآیند و در بسیاری از موارد، نقش حیاتی در کاهش علائم و بهبود عملکرد شانه ایفا میکنند.
برای کسانی که به دنبال بهترین قرص درد کتف هستند، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن معمولاً به عنوان گزینههای موثر برای کاهش درد و التهاب توصیه میشوند. این داروها علاوه بر تسکین درد، به کاهش التهاب نیز کمک میکنند و در بسیاری از موارد مورد استفاده قرار میگیرند. به علاوه، داروهایی مانند استامینوفن نیز برای کسانی که نمیتوانند NSAIDها مصرف کنند، یک جایگزین مناسب به شمار میآید. این داروها بهطور کلی درد را کاهش میدهند، هرچند تأثیر زیادی بر التهاب ندارند.
در کنار داروهای ضد التهاب، کورتیکواستروئیدها نیز یکی دیگر از گزینههای درمانی برای درد شانه هستند که در موارد شدیدتر و التهابهای مداوم مفصل شانه تجویز میشوند. تزریق این دارو برای درد کتف در مفصل شانه میتواند تسکین درد و کاهش التهاب را به دنبال داشته باشد.
در حالی که این درمانها میتوانند مؤثر باشند، مصرف طولانیمدت آنها باید با نظارت دقیق پزشک انجام شود، زیرا ممکن است عوارض جانبی داشته باشند. بهطور کلی، دارو برای درد کتف، چه بهصورت قرص، چه بهصورت تزریق، میتوانند در تسکین درد شانه مؤثر باشند، اما انتخاب بهترین قرص درد کتف یا سایر درمان ها رو باید با توجه به وضعیت بیمار و با مشاوره پزشک انجام گیرد.
در حالی که روشهای درمانی مختلفی وجود دارد، قرص درمان درد مفصل شانه نقش حیاتی در مدیریت درد و التهاب مرتبط با اختلالات شانه ایفا میکنند. این مقاله به بررسی جزئیات این دارو برای درد کتف پرداخته و با دادهها، جداول و آمارهای موجود از منابع ارائه شده پشتیبانی میشود.
شناخت علت قبل از تجویز دارو برای درد کتف
درد شانه یکی از مشکلات شایع عضلانی-اسکلتی است که شیوع آن در طول سال بین ۰٫۹٪ تا ۲٫۵٪ برآورد شده است. این آمار نشان میدهد که درد شانه در جمعیت عمومی به یک مسأله سلامت عمومی مهم تبدیل شده است. همچنین، شیوع نقطهای این مشکل در یک مقطع زمانی خاص بین ۱۸٪ تا ۲۶٪ گزارش شده است که نشاندهنده گستردگی این اختلال در بین افراد مختلف است. (۱)
این اختلال به دلیل فراگیری خود، تأثیر چشمگیری بر سیستمهای مراقبت بهداشتی دارد. آمارها نشان میدهد که درد شانه تقریباً ۴٪ از مشاورههای سالانه بزرگسالان را در مراکز مراقبت اولیه انگلستان به خود اختصاص داده است. این حجم از مراجعه به مراکز درمانی، بار قابل توجهی بر سیستمهای درمانی وارد کرده و نشاندهنده اهمیت ارائه راهحلهای مؤثر برای کاهش درد و درمان این مشکل است. (۱)(۳)
یکی از چالشهای اساسی مرتبط با درد شانه، مزمن بودن آن در بسیاری از بیماران است. مطالعات نشان دادهاند که تا ۵۰٪ از افراد مبتلا، حتی پس از ۱۸ ماه از شروع علائم همچنان با این درد دستوپنجه نرم میکنند. این آمار تأکیدی بر ماهیت ماندگار و مزمن این اختلال است که میتواند کیفیت زندگی بیماران را در بلندمدت به شدت تحت تأثیر قرار دهد و لزوم درمانهای جامع و طولانیمدت را مشخص میکند. (۱)
بهترین قرص درد کتف
دستهبندیهای دارو و اثربخشی آنها، دارو برای درد کتف معمولاً به چند دسته تقسیم میشوند: مسکنها و ضدالتهابهای بدون نسخه، مسکنهای تجویزی، کورتیکواستروئیدها و داروهای تغییر دهنده بیماری برای شرایط خاص.
۱٫ داروهای بدون نسخه (OTC)
داروهای بدون نسخه (OTC) به دلیل دسترسی آسان و اثربخشی در کاهش درد و التهاب، گزینههای رایجی برای مدیریت درد شانه هستند. این داروها شامل داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) و استامینوفن هستند که هر یک نقش ویژهای در تسکین علائم دارند.
داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)
داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن به دلیل خاصیت کاهشدهنده درد و التهاب، معمولاً به عنوان اولین خط درمانی در دردهای شانه تجویز میشوند. این قرص درمان درد مفصل شانه میتوانند به کاهش علائم التهابی مانند تورم و قرمزی کمک کرده و درد مرتبط با آسیبهای شانه یا بیماریهای مفصلی را بهبود بخشند. (۴)(۵)
مطالعات متعددی اثربخشی NSAIDهای خوراکی را در کاهش درد نشان دادهاند. به عنوان مثال، یک متا آنالیز نشان داده است که استفاده از NSAIDهای خوراکی برای تاندینوپاتی روتاتور کاف، تسکین درد متوسطی را در مقایسه با دارونما ارائه میدهد. این یافتهها نشان میدهد که این قرص درمان درد مفصل شانه میتوانند در شرایط خاص مؤثر باشند، به خصوص زمانی که التهاب عامل اصلی درد باشد. (۶)
علاوه بر NSAIDهای خوراکی، انواع موضعی این داروها نیز مانند ژل دیکلوفناک، به عنوان گزینهای موثر برای تسکین درد موضعی به کار میروند. این داروها معمولاً به صورت مستقیم بر روی ناحیه دردناک اعمال میشوند و در مواردی که افراد نمیتوانند داروهای خوراکی مصرف کنند یا تمایل دارند عوارض جانبی سیستمیک را کاهش دهند، انتخاب مناسبی هستند. (۴)
استامینوفن (پاراستامول)
استامینوفن که با نام پاراستامول نیز شناخته میشود، به طور عمده به عنوان یک مسکن برای تسکین درد خفیف تا متوسط استفاده میشود. برخلاف NSAIDها، این قرص درمان درد مفصل شانه تأثیری بر کاهش التهاب ندارد، اما همچنان یک گزینه محبوب برای کسانی است که نیاز به مدیریت درد بدون عوارض مرتبط با NSAIDها دارند. (۴)
یکی از مزایای اصلی استامینوفن، ایمنی نسبی آن در مقایسه با NSAIDها، به ویژه در افرادی است که مشکلات گوارشی دارند یا در معرض خطر خونریزی معده هستند. به همین دلیل، این دارو برای بیمارانی که نمیتوانند NSAID مصرف کنند، به عنوان یک جایگزین ایمن و مؤثر توصیه میشود. (۴)(۵)
اگرچه استامینوفن به اندازه NSAIDها برای شرایط التهابی مؤثر نیست، اما همچنان میتواند در کاهش درد ناشی از مشکلاتی مانند کشیدگی عضلات یا آسیبهای خفیف مفصلی مفید باشد. استفاده از آن باید مطابق با دوز توصیهشده انجام شود تا از عوارض احتمالی، مانند مسمومیت کبدی در دوزهای بالا، جلوگیری شود. (۴)(۵)
۲٫ داروهای تجویزی
داروهای تجویزی برای مدیریت دردهای شدید و موارد پیچیدهتر درد شانه استفاده میشوند. این دارو برای درد کتف شامل کورتیکواستروئیدها و مسکنهای اوپیودی هستند که هر یک کاربردها و محدودیتهای خاص خود را دارند.
کورتیکواستروئیدها
کورتیکواستروئیدها از جمله داروهای ضد التهاب قوی هستند که در مدیریت درد و التهاب شانه به کار میروند. این دارو برای درد کتف به دو روش اصلی استفاده میشوند: سیستمیک (خوراکی یا تزریق عضلانی) و موضعی (تزریق داخل مفصلی). هدف اصلی این درمانها کاهش التهاب شدید و تسکین سریع درد، به خصوص در شرایطی مانند کپسولیت چسبنده (شانه منجمد)، است. (۴)(۷)
تزریقهای کورتیکواستروئیدها به دلیل اثربخشی کوتاهمدت خود، در مدیریت دردهای حاد و التهابهای شدید نقش مهمی ایفا میکنند. مطالعات نشان دادهاند که این تزریقها میتوانند به تسکین درد در بازههای زمانی کوتاه، مانند ۴ تا ۶ هفته پس از تزریق، کمک کنند. به عنوان مثال، یک متا آنالیز نشان داد که اثربخشی این روش نسبت به دارونما در کاهش درد قابل توجه است (RR 0.64، CI 95% 0.45 تا ۰٫۹۲). (۶)(۸)
اگرچه تزریقهای داخلمفصلی یکی از روشهای محبوب برای استفاده از کورتیکواستروئیدها هستند، مطالعات نشان دادهاند که تزریق عضلانی این داروها نیز میتواند اثربخشی مشابهی داشته باشد. با این حال، تأثیرات مثبت این تزریقها بیشتر سیستمیک هستند تا صرفاً محدود به محل تزریق، که این امر میتواند عوارض جانبی احتمالی را نیز به همراه داشته باشد. به همین دلیل، استفاده از این داروها باید تحت نظر دقیق پزشک انجام شود. (۹)
مسکنها (اوپیودها)
مسکنهای اوپیودی برای دردهای شدید و مواردی که سایر درمانها مؤثر نبودهاند، تجویز میشوند. این دارو برای درد کتف عمدتاً برای کنترل دردهای پس از جراحی یا شرایط حاد شانه که به درمانهای مرسوم پاسخ ندادهاند، کاربرد دارند. (۵)
اوپیودها به دلیل تأثیر قوی بر کاهش درد، معمولاً در بازههای زمانی کوتاه مورد استفاده قرار میگیرند. با این حال، به دلیل خطرات وابستگی و اعتیاد، استفاده از این داروها محدود به موارد خاص و نظارت دقیق پزشکی است. بیمارانی که نیاز به مصرف اوپیودها دارند، باید به دقت برای جلوگیری از عوارض جانبی مانند خوابآلودگی، یبوست و خطر اعتیاد کنترل شوند. (۴)(۵)
این قرص درمان درد مفصل شانه بیشتر به عنوان بخشی از برنامههای جامع مدیریت درد استفاده میشوند و معمولاً در کنار سایر درمانها مانند فیزیوتراپی یا داروهای ضد التهاب تجویز میشوند. با این حال، به دلیل خطرات بالقوه، پزشکان اغلب اوپیودها را به عنوان آخرین خط درمان در نظر میگیرند و تلاش میکنند تا مدت مصرف آنها را کوتاه نگه دارند. (۵)
۳٫ داروهای تغییر دهنده بیماری
داروهای تغییر دهنده بیماری شامل DMARDها و بیولوژیکها، برای کاهش پیشرفت بیماریهای التهابی مزمن و بهبود علائم استفاده میشوند. این داروها به طور خاص در مدیریت شرایطی مانند آرتریت روماتوئید نقش حیاتی دارند.
داروهای تغییر دهنده بیماریهای روماتیسمی (DMARDs)
DMARDها یا داروهای تغییر دهنده بیماریهای روماتیسمی، برای کاهش سرعت پیشرفت بیماریهای التهابی مانند آرتریت روماتوئید طراحی شدهاند. این داروها بر خلاف مسکنها که تنها علائم را مدیریت میکنند، مستقیماً بر فرایندهای التهابی اثر گذاشته و مانع از تخریب بیشتر مفاصل میشوند. (۴)
یکی از مزایای اصلی DMARDها، توانایی آنها در کاهش تخریب مفاصل و جلوگیری از ناتوانی بلندمدت است. داروهایی مانند متوترکسات و سولفاسالازین از رایجترین DMARDها هستند که به طور گسترده برای کاهش علائم التهابی و بهبود کیفیت زندگی بیماران استفاده میشوند. این دارو برای کتف نیازمند مصرف منظم و طولانیمدت هستند تا اثرات مطلوب آنها به طور کامل آشکار شود. (۴)
با این حال، مصرف DMARDها به نظارت دقیق نیاز دارد، زیرا ممکن است عوارض جانبی مانند آسیبهای کبدی، سرکوب سیستم ایمنی و اختلالات خونی ایجاد کنند. پزشکان معمولاً قبل و حین درمان با این دارو برای درد کتف آزمایشهای منظم انجام میدهند تا از ایمنی بیمار اطمینان حاصل کنند. (۴)
اصلاحکنندههای پاسخ بیولوژیکی (بیولوژیکها)
بیولوژیکها نسل جدیدی از داروها هستند که مسیرهای خاص التهابی در بدن را هدف قرار میدهند. این داروها معمولاً در مدیریت شرایط التهابی مانند آرتریت روماتوئید یا آرتریت پسوریاتیک استفاده میشوند و به دلیل دقت بالای خود در کاهش التهاب، نقش مهمی در درمان این بیماریها دارند. (۴)
بیولوژیکها، مانند آدالیمومب و اتانرسپت، با مهار پروتئینهای خاصی مانند TNF یا اینترلوکینها، از تخریب بیشتر مفاصل جلوگیری میکنند. این داروها معمولاً برای بیمارانی تجویز میشوند که به DMARDهای معمولی پاسخ ندادهاند یا پیشرفت بیماری آنها همچنان ادامه دارد. (۴)
در حالی که بیولوژیکها برای بیماریهای التهابی بسیار مؤثر هستند، برای شرایطی مانند آرتروز به کار نمیروند، زیرا آرتروز بیشتر ماهیت تخریبی دارد تا التهابی. همچنین، هزینه بالای این داروها و نیاز به تزریقهای منظم از جمله چالشهای مرتبط با استفاده از آنهاست. (۴)(۵)
۴٫ درمانهای دیگر
علاوه بر داروهای رایج، درمانهای دیگری مانند تزریق اسید هیالورونیک برای مدیریت درد شانه وجود دارد. این روشها معمولاً برای موارد خاص یا زمانی که درمانهای دیگر پاسخگو نباشند، توصیه میشوند.
تزریق اسید هیالورونیک
تزریق اسید هیالورونیک به مفصل شانه یکی از روشهای نوین برای مدیریت درد و بهبود عملکرد مفاصل است. این روش با افزایش ویسکوزیته مایع سینوویال، باعث کاهش اصطکاک مفصلی و تسکین درد میشود. اسید هیالورونیک به طور طبیعی در مایع سینوویال یافت میشود و نقش آن حفظ روانی و حرکت مناسب مفاصل است. (۱۰)
این نوع تزریقها عمدتاً برای بیمارانی مناسب هستند که با مشکلاتی مانند کاهش مایع مفصلی یا آرتروز خفیف تا متوسط مواجهاند. با این حال، پزشکان معمولاً تزریق اسید هیالورونیک را به یک بار در سال محدود میکنند، زیرا افزایش بیش از حد این ماده میتواند خطرات بالقوهای مانند التهاب یا واکنشهای آلرژیک ایجاد کند. (۱۰)
با وجود مزایای بالقوه، تزریق اسید هیالورونیک هنوز به عنوان یک روش آزمایشی در بسیاری از سیستمهای درمانی در نظر گرفته میشود. این موضوع میتواند باعث شود که هزینههای مربوط به این تزریقها تحت پوشش بیمه قرار نگیرد و بنابراین انتخاب آن به ارزیابی دقیق بیمار و توصیه پزشک بستگی دارد. با وجود این محدودیتها، برای برخی بیماران، این تزریقها یک گزینه مؤثر برای بهبود کیفیت زندگی است. (۱۰)
جدول ۱: خلاصهای از اثربخشی داروها برای درد شانه
دسته دارویی | نمونهها | اثربخشی | ملاحظات |
---|---|---|---|
NSAIDs OTC | ایبوپروفن ناپروکسن | کاهش درد و التهاب؛ تسکین متوسط درد در تاندینوپاتی روتاتور کاف؛ NSAIDهای موضعی تسکین درد موضعی فراهم میکنند. | عوارض گوارشی احتمالی |
استامینوفن | پاراستامول (تیلنول) | کاهش درد، مناسب برای افرادی که نمیتوانند NSAID مصرف کنند. | اثر محدود بر التهاب |
کورتیکواستروئیدها (خوراکی) | پردنیزون | کاهش التهاب در شرایط التهابی سیستمیک | نیاز به نظارت دقیق برای استفاده طولانیمدت |
کورتیکواستروئیدها (تزریقی) | تریامسینولون کورتیزون | تسکین درد کوتاهمدت با کنترل التهاب. مؤثر برای شرایطی مانند شانه یخزده | تزریقها معمولاً محدود به یک بار در سال. ممکن است اثرات سیستمیک داشته باشد |
مسکنهای اوپیودی | اکسیکدون کدئین | مؤثر برای درد شدید، بهویژه پس از جراحی | استفاده کوتاهمدت به دلیل خطر وابستگی و اعتیاد |
DMARDs | متوترکسات سولفاسالازین | کاهش پیشرفت بیماریهای التهابی مانند آرتریت روماتوئید، مؤثر در درمان درد شانه مرتبط با شرایط خاص. | نیاز به نظارت طولانیمدت |
بیولوژیکها | آدالیموماب اتانرسپت | تغییر روند بیماری در شرایط التهابی، برای آرتروز استفاده نمیشود | هدف قرار دادن مسیرهای ایمنی خاص |
تزریقهای اسید هیالورونیک | اسید هیالورونیک | ممکن است با افزایش ویسکوزیته مایع سینوویال در شانه، تسکین درد فراهم کند. | ممکن است تحت پوشش بیمه قرار نگیرند، محدود به یک تزریق در سال |
توجه: این جدول خلاصهای از یافتهها بر اساس منابع که در انتهای مقاله آورده شده است؛
پاسخهای فردی به داروها ممکن است متفاوت باشد.
بینشهای آماری در مدیریت درد شانه
تزریقهای کورتیکواستروئید و درمانهای دستی
مطالعات نشان دادهاند که ترکیب درمانهای دستی با مراقبتهای پزشکی معمولی، بهویژه برای شرایطی که نیاز به کنترل فوری التهاب و درد دارند، میتواند بسیار مؤثر باشد. برای مثال، یک مطالعه نشان داد که ۴۳٪ از بیماران در گروه مداخله، پس از ۱۲ هفته با استفاده از درمان دستی و مراقبتهای پزشکی معمولی، بهبود کامل را گزارش کردند. این در حالی است که تنها ۲۱٪ از بیمارانی که صرفاً مراقبتهای پزشکی معمولی دریافت کردند، به این نتیجه دست یافتند. (۷)
این یافته نشان میدهد که تزریق کورتیکواستروئید، بهعنوان بخشی از درمان جامع، میتواند تسکین سریعتری را به بیماران ارائه دهد و آنها را زودتر به فعالیتهای روزمره بازگرداند. در کنار این روشها، استفاده از “بهترین قرص درد کتف” مانند NSAIDها نیز میتواند گزینه مناسبی برای کاهش درد اولیه باشد.
چالشهای بلندمدت در درمان درد شانه
اگرچه درمانهای اولیه مانند تزریقها، داروها و درمان دستی میتوانند تسکین موقتی ارائه دهند، بیش از ۴۰٪ از بیماران همچنان پس از ۱۲ ماه با مشکلاتی در طول کار و فعالیتهای روزمره خود مواجه هستند. این موضوع نشاندهنده پیچیدگیهای درمان درد شانه، بهویژه در موارد مزمن، و نیاز به استفاده از داروهای تکمیلی نظیر “قرص درمان درد مفصل شانه” یا حتی “پماد برای درد کتف و شانه” است. ترکیب این دارو برای درد کتف با تمرینهای فیزیوتراپی میتواند راهی مؤثر برای کاهش علائم مزمن باشد.
ارزیابی داروهای ضد درد و روشهای مکمل
یک مطالعه زمانی که درمان دستی با مراقبتهای پزشکی معمولی ترکیب شد نشان داد که میانگین بهبود در شدت درد شانه ۵٫۵ امتیاز در مقیاس ۱۱ امتیازی بود. در مقابل، بیمارانی که تنها مراقبتهای معمولی دریافت کردند، بهبودی معادل ۳٫۶ امتیاز را تجربه کردند. (۷)
این تفاوت نشاندهنده اهمیت استفاده از روشهای ترکیبی در مدیریت درد است. همچنین، در یک بررسی سیستماتیک، مشخص شد که داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDها) و کورتیکواستروئیدها از نظر اثربخشی در تسکین درد شانه تفاوت معناداری ندارند. جالب اینجاست که NSAIDها حتی در برخی موارد عملکرد بهتری نسبت به دارونما نداشتهاند. (۶)(۸)
برای بیماران، انتخاب بهترین روش درمانی ممکن است شامل استفاده از گزینههای مختلفی نظیر “چسب درد شانه” یا “دارو برای درد کتف” باشد.
این روشها بسته به شدت درد، مدت زمان علائم، و پاسخ به درمان، میتوانند بهطور جداگانه یا ترکیبی استفاده شوند. برای مثال، پمادهای موضعی و چسبهای تسکیندهنده ممکن است در کاهش درد موضعی مؤثر باشند، در حالی که داروهای خوراکی میتوانند به رفع دردهای سیستمیک کمک کنند.
تأثیرگذاری هر روش درمانی برای درد شانه، از تزریقها و داروها گرفته تا روشهای موضعی و فیزیوتراپی، به شرایط بیمار و شدت علائم بستگی دارد. در انتخاب “بهترین قرص درد کتف” یا سایر داروها، توجه به نیازهای فردی بیمار و همکاری با پزشک برای تنظیم درمان مناسب ضروری است.
ملاحظات کلیدی در استفاده از دارو برای درد شانه
رویکرد فردی و ترکیبی در درمان درد شانه
انتخاب بهترین روش درمانی برای درد شانه باید بر اساس وضعیت فردی هر بیمار انجام شود. استفاده از بهترین قرص درد کتف یا گزینههایی مانند “قرص درمان درد مفصل شانه” نیازمند مشورت با پزشک است تا شرایط خاص بیمار، شدت درد، و وضعیت کلی سلامت او بررسی شود. ترکیب داروها با روشهای درمانی دیگر، از جمله فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی، میتواند اثربخشی درمان را بهبود بخشد. (۴)(۱۰)
درمان چندگانه و نظارت مداوم
تحقیقات نشان دادهاند که درمانهای چندگانه، شامل داروهای مسکن، ورزشهای اصلاحی، و استفاده از پماد برای درد کتف و شانه، در مقایسه با روشهای تکبعدی مؤثرتر هستند.
ترکیب این روشها، به همراه نظارت و پیگیری منظم توسط ارائهدهندگان مراقبتهای بهداشتی، برای ارزیابی اثربخشی درمان و جلوگیری از عوارض جانبی ضروری است. همچنین، بیماران میتوانند از روشهای مکمل مانند چسب درد شانه برای تسکین سریعتر در نواحی درد استفاده کنند. (۴)(۵)
رویکرد جامع برای درمان درد مزمن
برای مدیریت درد شانه مزمن، استفاده از یک رویکرد جامع که شامل مداخلات غیر دارویی باشد توصیه میشود. تمرینات حرکتی و اصلاح الگوی زندگی میتوانند در کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی مفصل مؤثر باشند.
علاوه بر این، توجه به عوامل روانشناختی و اجتماعی نیز اهمیت دارد، زیرا درد شانه مزمن اغلب با تغییرات در سیستم عصبی مغز مرتبط است. استفاده از دارو برای درد کتف در کنار مداخلات روانشناختی میتواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند.
منابع
- Walker-Bone K, van der Windt DAW. Shoulder Pain—Where Are We Now? Pain in Rheumatology [Internet]. 2021 Aug 5 [cited 2024 Aug 18]; Available from: https://doi.org/10.1007/s40674-021-00184-z
- Greving K, Dorrestijn O, Winters JC, Groenhof F, van der Meer K, Stevens M, et al. Incidence, prevalence, and consultation rates of shoulder complaints in general practice. Scand J Rheumatol. 2012;41(2):150–۵٫
- Jordan KP, Kadam UT, Hayward R, Porcheret M, Young C, Croft P. Annual consultation prevalence of regional musculoskeletal problems in primary care: an observational study. BMC Musculoskelet Disord. 2010;11:144.
- Arthritis Foundation. Arthritis Shoulder Pain Relief Medications [Internet]. Arthritis Foundation; [cited 2024 Aug 18]. Available from: https://www.arthritis.org/arthritis/treatment/pain-relief/medications/arthritis-shoulder-pain-relief-medications
- NHS. Shoulder pain [Internet]. NHS; [cited 2024 Aug 18]. Available from: https://www.nhs.uk/conditions/shoulder-pain/
- Boudreault J, Desmeules F, Roy JS, Dionne C, Frémont P, Macdermid JC. The efficacy of oral non-steroidal anti-inflammatory drugs for rotator cuff tendinopathy: a systematic review and meta-analysis. J Rehabil Med. 2014;46(4):294–۳۰۶٫
- Bergman GJD, Winters JC, Groenier KH, Pool JJM, Meyboom-de Jong B, Postema K, van der Heijden GJMG. Manipulative Therapy in Addition to Usual Medical Care for Patients with Shoulder Dysfunction and Pain. Ann Intern Med. 2004 Sep 21;141(6):432-9.
- Wang W, Shi M, Zhou C, Shi Z, Cai X, Lin T, et al. Effectiveness of corticosteroid injections in adhesive capsulitis of shoulder: a meta-analysis. Medicine (Baltimore). 2017;96(28):e752.
- Ekeberg OM, Bautz-Holter E, Tveita EK, Juel NG, Kvalheim S, Brox JI, et al. Subacromial ultrasound guided or systemic steroid injection for rotator cuff disease: randomised double blind study. BMJ. 2009;338:a3112.
- NYU Langone Health. Medical Treatment for Osteoarthritis of the Shoulder [Internet]. NYU Langone Health; 2024 [cited 2024 Aug 18]. Available from: https://nyulangone.org/conditions/osteoarthritis-of-the-shoulder/treatments/medical-treatment-for-osteoarthritis-of-the-shoulder
- J-l L, Yan C-Q, Wang X, Zhang S, Zhang N, Hu S-Q, et al. Brain functional alternations of the pain-related emotional and cognitive regions in patients with chronic shoulder pain. J Pain Res. 2020;13:575–۸٫