آرتروز کمر و ستون فقرات را با این ۹ روش درمان کنید

آرتروز، یکی از مشکلات شایع ستون فقرات است که معمولاً با پیری و فرسایش طبیعی سلول‌ها و بافت‌ها همراه است. این بیماری به طور گسترده در بین افراد مسن و افرادی با وزن اضافی شناخته می‌شود. با پیشرفت سن، مهره‌های ستون فقرات تحت فشار قرار می‌گیرند و بافت‌های اطراف آنها فرسوده می‌شود، که منجر به علائمی نظیر درد و محدودیت حرکت می‌شود. افرادی که قبلاً آسیب به ستون مهره‌های خود دیده‌اند، نیز به راحتی به خطر ابتلا به آرتروز ستون فقرات می‌افتند.

یکی از اختلالات مرتبط با ستون فقرات که ممکن است بیشترین تأثیر را در زندگی روزمره فرد داشته باشد، قوز کمر یا گوژ است. این انحراف غیرطبیعی ستون فقرات می‌تواند باعث دچاری در حرکت‌ها و ظاهری غیرمناسب در بخش بالای پشت بدن شود. اگرچه این حالت در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما در نوجوانان به طور معمول بیشتر دیده می‌شود. درمان‌های فیزیوتراپی و استفاده از قوزبند می‌توانند در بهبود وضعیت قوز کمر و تقویت عضلات ستون فقرات کمک مؤثری باشند.

بیشتر بخوانید
کمر درد؛ علت‌ها، علائم و راهکارهای درمانی (مقاله جامع)

علائم آرتروز کمر و ستون فقرات

در اینجا برخی از علائم آرتروز کمر آورده شده است:

• درد در کمر
  درد کمر شایع‌ترین علامت آرتروز کمر است. این درد معمولاً در قسمت پایین کمر احساس می‌شود، اما ممکن است در قسمت بالای کمر یا پشت نیز احساس شود. درد می‌تواند خفیف یا شدید باشد و ممکن است ثابت یا متناوب باشد.
• سفتی در کمر
  سفتی کمر نیز یک علامت شایع آرتروز کمر است. این سفتی معمولاً در صبح یا پس از نشستن یا ایستادن طولانی مدت احساس می‌شود. سفتی ممکن است باعث شود که فرد به سختی بتواند از جای خود بلند شود یا حرکت کند.
• خشکی در کمر
  خشکی کمر نیز یک علامت شایع آرتروز کمر است. این خشکی ممکن است باعث شود که فرد احساس کند مفاصل کمر او قفل شده‌اند. خشکی ممکن است باعث شود که فرد به سختی بتواند از جای خود بلند شود یا حرکت کند.
• محدودیت حرکتی در کمر
  محدودیت حرکتی در کمر نیز یک علامت شایع آرتروز کمر است. این محدودیت ممکن است باعث شود که فرد به سختی بتواند از جای خود بلند شود یا حرکت کند.
• درد در هنگام ایستادن، نشستن، راه رفتن یا خم شدن
  درد در هنگام ایستادن، نشستن، راه رفتن یا خم شدن نیز می‌تواند از علائم آرتروز کمر باشد. این درد معمولاً در هنگام فعالیت‌هایی که فشار بیشتری به کمر وارد می‌کنند، بیشتر احساس می‌شود.
• درد در هنگام بلند کردن اجسام سنگین
  درد در هنگام بلند کردن اجسام سنگین نیز می‌تواند از علائم آرتروز کمر باشد. این درد معمولاً در هنگام بلند کردن اجسامی که وزن آنها بیش از حد توان فرد است، احساس می‌شود.
• درد در هنگام چرخاندن بدن
  درد در هنگام چرخاندن بدن نیز می‌تواند از علائم آرتروز کمر باشد. این درد معمولاً در هنگام چرخاندن بدن به سمت چپ یا راست احساس می‌شود.

اگر علائم آرتروز کمر را تجربه می‌کنید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید تا علت درد شما تشخیص داده شود و درمان مناسب برای شما تجویز شود.

علل ایجاد آرتروز کمر

علت دقیق آرتروز کمر هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند عبارتند از:

• افزایش سن: آرتروز کمر یک بیماری دژنراتیو است، به این معنی که با افزایش سن، احتمال ابتلا به آن بیشتر می‌شود.
• اضافه وزن یا چاقی: اضافه وزن یا چاقی می‌تواند فشار بیشتری به مفاصل کمر وارد کند و خطر ابتلا به آرتروز کمر را افزایش دهد.
• آسیب‌دیدگی کمر: آسیب‌دیدگی کمر، مانند شکستگی مهره‌ها یا پیچ‌خوردگی، می‌تواند باعث آسیب به غضروف‌های کمر و افزایش خطر ابتلا به آرتروز کمر شود.
• سابقه خانوادگی آرتروز: اگر سابقه خانوادگی آرتروز دارید، احتمال ابتلا به این بیماری در شما بیشتر است.
• شغل‌هایی که نیاز به خم شدن مکرر کمر دارند: شغل‌هایی که نیاز به خم شدن مکرر کمر دارند، مانند مشاغل ساختمانی یا کشاورزی، می‌توانند خطر ابتلا به آرتروز کمر را افزایش دهند.

علاوه بر این عوامل، برخی از عوامل دیگر نیز می‌توانند خطر ابتلا به آرتروز کمر را افزایش دهند، مانند:

• جنسیت: زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آرتروز کمر هستند.
• نژاد: افراد سفیدپوست بیشتر از افراد سیاه‌پوست در معرض ابتلا به آرتروز کمر هستند.
• سیگار کشیدن: سیگار کشیدن می‌تواند باعث تخریب غضروف‌ها شود و خطر ابتلا به آرتروز کمر را افزایش دهد.

انواع آرتروز کمر

آرتروز کمر می‌تواند به دو نوع اصلی تقسیم شود:

۱. آرتروز دیسک کمر

در این نوع آرتروز، دیسک‌های بین مهره‌های کمر دچار تخریب و آسیب می‌شوند. دیسک‌ها به عنوان بالشتک‌هایی عمل می‌کنند که بین مهره‌های کمر واقع شده و نقش اساسی در جذب ضربه و کاهش اصطکاک بین مهره‌ها را دارند. آرتروز دیسک کمر می‌تواند به دلیل فرسایش طبیعی یا به علت شرایط مختلفی نظیر استفاده غیرطبیعی از ستون فقرات، زندگی روزمره را تحت تأثیر قرار دهد.

۲. آرتروز مهره‌های کمر

در این نوع آرتروز، خود مهره‌های کمر تحت تأثیر قرار می‌گیرند و تخریب می‌شوند. آرتروز مهره‌های کمر معمولاً به عنوان یک فرآیند طبیعی از پیری مطرح می‌شود، اما عواملی نظیر ژنتیک، فعالیت‌های فیزیکی ناصحیح یا آسیب‌های مکرر می‌توانند این فرآیند را تسریع کنند.

راهکارها و نکات کاربردی:
برای پیشگیری یا مدیریت بهتر آرتروز کمر، رعایت نکاتی مانند حفظ وزن سالم، انجام تمرینات تقویتی و افزایش انعطاف‌پذیری بدن، استفاده از تکنیک‌های صحیح برای حمل و جابجایی اشیاء سنگین، و مراجعه به پزشک برای مشاوره و درمان مناسب از اهمیت بالایی برخوردارند.

تشخیص آرتروز کمر

پزشک برای تشخیص آرتروز کمر معمولاً از روش‌های متعددی استفاده می‌کند:

1. معاینه بالینی:
   در این مرحله، پزشک با انجام معاینه فیزیکی کمر، علائم و نشانه‌های مرتبط با آرتروز را بررسی می‌کند. این معاینه شامل ارزیابی انعطاف‌پذیری، بررسی درد و تورم، و بررسی حرکت‌های کمر می‌شود.
2. آزمایش‌های تصویربرداری:
   آزمایش‌های تصویربرداری نیز ابزار مهمی در تشخیص آرتروز کمر محسوب می‌شوند. اشعه ایکس برای تصویربرداری از استخوان‌ها و تشخیص تغییرات ساختاری، ام‌آر‌آی برای مشاهده بافت‌ها و مفاصل به صورت دقیقتر، و سی‌تی‌اسکن برای به دست آوردن تصاویر متقاطع از داخل بدن می‌باشند. این آزمایشات به پزشک اطلاعات بیشتری در مورد وضعیت کمر بیمار ارائه می‌دهند و کمک می‌کنند تا تغییرات ناشی از آرتروز به وضوح مشخص گردد.

استفاده از این دو روش تشخیصی در کنار یکدیگر، به پزشک این امکان را می‌دهد که نه تنها به علائم ظاهری آرتروز کمر پی ببرد، بلکه تغییرات دقیقتر در استخوان‌ها و بافت‌های مهم را نیز ارزیابی نماید. ترکیب این دو روش با دقت بالا، به تشخیص دقیق‌تر و شروع به مراقبت‌های مناسبتر برای بیماران کمک می‌کند.

آرتروز کمر و درمان آن

روش‌های درمانی آرتروز کمر شامل گستره وسیعی از رویکردهاست که هرکدام به نحوه‌ای به کاهش درد، بهبود عملکرد مفاصل، و مدیریت علائم کمک می‌کنند. برخی از این روش‌ها عبارتند از:

۱. فیزیوتراپی

فیزیوتراپی یک رویکرد موثر در درمان آرتروز کمر است که با بهره‌گیری از تمرینات تقویتی و انعطافی، به تقویت عضلات مهم در ناحیه کمر می‌پردازد. تمرینات تقویتی به افزایش قدرت عضلات کمر و حفظ استقامت آنها کمک کرده و تاثیر مثبتی در کاهش درد و بهبود حرکت‌پذیری مفاصل دارد. همچنین، تمرینات انعطافی به کمک افزایش انعطاف و تخلیه مفاصل می‌آید که در کاهش سفتی و محدودیت حرکتی مفاصل کمک می‌کند.

به علاوه، فیزیوتراپی بهبود تعادل افراد را تقویت می‌کند، که این موضوع می‌تواند در جلوگیری از افتادن و تصادفات جلوگیری کننده از آسیب به مفاصل باشد. از طرف دیگر، این روش به ارائه توصیه‌ها و تمرینات سفارشی به افراد برای تداوم درمان در خانه نیز می‌پردازد، که موجب افزایش تاثیربخشی و پایداری نتایج برای بیماران مبتلا به آرتروز کمر می‌شود.

۲. کاهش وزن

کاهش وزن یک راهکار موثر در مدیریت و درمان آرتروز کمر است. اگر شخصی اضافه وزن دارد، فشار اضافی که بر مفاصل کمر وارد می‌شود، می‌تواند باعث تشدید علائم آرتروز گردد. در این زمینه، کاهش وزن به عنوان یک رویکرد مؤثر مطرح می‌شود زیرا می‌تواند فشار و استرس مفاصل را کاهش داده و از پیشرفت بیشتر بیماری جلوگیری کند.

برنامه‌های تغذیه مناسب و فعالیت‌های ورزشی منظم می‌توانند در کاهش وزن و افزایش سلامت عمومی کمک کنند. به عنوان مثال، تغییرات در رژیم غذایی با انتخاب مواد غذایی سالم و کم‌کالری، همراه با ورزش‌های مناسب می‌توانند به کاهش وزن بیماران کمک کرده و در نتیجه، بهبود علائم آرتروز کمر را تسریع بخشند. این اقدامات پیشگیری می‌توانند در بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به آرتروز کمر تأثیرگذار باشند.

۳. داروهای ضد التهاب

داروهای ضد التهاب غیر استروئید (NSAIDs)، از جمله ایبوپروفن، به عنوان یک راهکار دارویی موثر در درمان آرتروز کمر شناخته می‌شوند. این دسته از داروها به کاهش التهاب و درد مفاصل کمک می‌کنند و معمولاً جزء اقدامات درمانی در مدیریت علائم آرتروز می‌باشند.

مکانیسم اثر این داروها به این شکل است که آنها به مهار فعالیت آنزیم‌هایی به نام‌های سیکلواکسیژناز (COX) که در تولید پروستاگلاندین‌ها نقش دارند، می‌پردازند. این پروستاگلاندین‌ها موجب ایجاد التهاب و درد در مفاصل می‌شوند. با مهار این آنزیم‌ها، عملکرد داروهای NSAIDs در کاهش علائم آرتروز، از جمله درد و سفتی مفاصل، آشکار می‌شود.

قبل از مصرف هر گونه دارو، توصیه می‌شود که با پزشک خود مشورت کنید و دوز و مدت زمان مصرف را طبق توصیه‌های پزشک تعیین کنید.

۴. سرما و گرما

استفاده از پک‌های سرد یا گرما یک راهکار غیر دارویی است که می‌تواند در مدیریت درد و التهاب ناحیه مفاصل، به خصوص در موارد آرتروز کمر، موثر باشد. این روش‌ها به دلیل اثرات مختلفی که دارند، ممکن است به تسکین علائم آرتروز کمک کنند.

استفاده از پک سرد معمولاً منجر به انقباض عروق و کاهش جریان خون در منطقه مورد استفاده می‌شود که می‌تواند منجر به کاهش التهاب و درد گردد. از طرف دیگر، پک گرما باعث افزایش جریان خون و انعطاف‌پذیری عضلات شده و می‌تواند به کاهش سفتی مفاصل و درد کمک کند.

قبل از استفاده از هرکدام از این روش‌ها، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید تا بر اساس وضعیت شخصی و نیازهای درمانی شما، توصیه‌های مناسبی دریافت کنید.

۵. تزریقات اپیدورال

تزریقات اپیدورال یک روش درمانی است که معمولاً در موارد شدید آرتروز کمر مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تزریقات به معنای تزریق داروها به فضای اپیدورال حول نخاع میانگین می‌باشند و می‌توانند به کاهش درد و التهاب در ناحیه مفاصل و نخاع کمک کنند.

تزریقات اپیدورال می‌توانند داروهای ضد التهابی موضعی یا استروئیدها را شامل شوند. این داروها با تزریق به ناحیه مورد نیاز، می‌توانند علائم آرتروز کمر را بهبود بخشیده و در برخی موارد به مدت طولانی تاثیر گذار باقی بمانند. اما قبل از انجام هر نوع تزریقات، مشاوره با پزشک معالج ضروری است تا از تاثیرات جانبی ممکن و توصیه‌های خاص به شخص مورد نظر باخبر شوید.

۶. مصرف دارو برای درمان استئوآرتریت

استفاده از داروهای مرتبط با درمان استئوآرتریت یکی از راهکارهای موردنظر در مدیریت آرتروز کمر است. این داروها معمولاً طراحی شده‌اند تا به تقویت استخوان‌ها و کاهش فرآیند استئوآرتریت، که نوعی از آرتروز می‌باشد، کمک نمایند.

در این دسته از داروها ممکن است موادی مانند ویتامین D، کلسیم، یا دیگر مکمل‌های مرتبط با استخوان‌سازی شامل شوند. این مواد به تقویت استخوان‌ها کمک کرده و ممکن است در کاهش علائم استئوآرتریت کمک کنند. همچنین، مهم است که مصرف این داروها و مکمل‌ها را با راهنمایی و نظارت پزشک معالج انجام دهید تا بهترین نتیجه را با در نظر گرفتن ویژگی‌های فردی خودتان بدست آورید.

۷. تزریق برای درمان استئوآرتریت ستون فقرات

تزریقات موضعی برای درمان استئوآرتریت ستون فقرات یکی از روش‌های مؤثر در کنترل علائم و بهبود حالت آرتروز است. این تزریقات معمولاً داروهای ضد التهابی یا استروئیدها را به ناحیه‌های مورد نیاز در ستون فقرات تزریق می‌کنند. این داروها با کاهش التهاب، درد و سفتی مفاصل را کاهش می‌دهند و اغلب تسکین بخشی از نتیجه این تزریقات است.

پزشک معالج با توجه به شدت علائم و وضعیت فرد، نوع دارو و میزان تزریق را مشخص می‌کند. این روش می‌تواند برای مدت زمانی تاثیرگذار باقی بماند و به فرد کمک کند تا فعالیت‌های روزمره‌اش را با راحتی بیشتری انجام دهد. همچنین، مهم است که قبل از تصمیم به انجام هر نوع تزریقات، اطلاعات کافی از پزشک معالج دریافت شود تا ابعاد و نتایج ممکن این روش را درک کرده و تصمیم بهتری برای درمان آرتروز ستون فقرات بگیرید.

۸. استفاده از بریس‌ها

استفاده از بریس‌ها و کمک‌های حمایتی مثل کمربند حمایتی یک راهکار مؤثر برای مدیریت و کاهش فشارهای زائد بر مفاصل در موارد آرتروز کمر می‌باشد. این ابزارها به عنوان یک نوع حمایت خارجی برای کمک به حفظ استقامت و استحکام کمر عمل می‌کنند.

کمربند حمایتی، به ویژه در هنگام انجام فعالیت‌های روزمره یا ورزش، می‌تواند موجب توزیع بهتر وزن بدن شود و فشارهای زائد را به صورت یکنواخت تر بر روی مفاصل کمر کاهش دهد. این کمک حمایتی به افراد مبتلا به آرتروز کمر کمک می‌کند تا فعالیت‌های روزانه را با راحتی و کمترین نقصان انجام دهند. به همین دلیل، مهم است که قبل از استفاده از هر نوع بریس یا کمک حمایتی، نصیحت پزشک را جلب کرده و نوع مناسب برای وضعیت خود را انتخاب کنید.

۹. درمان‌های جایگزین

درمان‌های جایگزین به عنوان روش‌های تکمیلی در درمان آرتروز کمر برای کمک به بهبود علائم و کاهش ناراحتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این روش‌ها شامل تراپی‌های تکمیلی، تغییرات در رژیم غذایی و مصرف مکمل‌های گیاهی می‌شوند که ممکن است نقش مهمی در مدیریت و کاهش علائم آرتروز ایفا کنند.

تراپی‌های تکمیلی مثل تکنیک‌های تنفسی، ماساژ، یوگا، یا روش‌های ریکاوری مثل تکنیک‌های مدیتیشن می‌توانند به کاهش استرس و افزایش راحتی در مفاصل کمک کنند. همچنین، تغییرات در رژیم غذایی با تاکید بر مصرف مواد غذایی ضد التهابی و حاوی مواد مغذی مهم، می‌تواند تأثیر مثبتی در بهبود وضعیت آرتروز داشته باشد. مصرف مکمل‌های گیاهی که خواص ضد التهابی یا تسکین دهنده درد دارند نیز می‌تواند به عنوان یک گزینه درمانی مدنظر قرار گیرد. در هر صورت، مهم است که قبل از شروع هر درمان جایگزین، با پزشک معالج مشورت کنید تا بهترین راهکارها برای وضعیت خود را انتخاب کنید.

هر فرد ممکن است به یک یا ترکیبی از این روش‌ها نیاز داشته باشد و توصیه مشاوره از پزشک به منظور انتخاب بهترین روش درمانی بسیار حائز اهمیت است. در تداوم درمان، همکاری فعال بیمار و پیگیری منظم با پزشک، اساسی برای دستیابی به نتایج مطلوب و بهبود عملکرد کمر در مواجهه با آرتروز می‌باشد.

پیشگیری از آرتروز کمر

برای کاهش خطر ابتلا به آرتروز کمر، می‌توانید از راهکارهای زیر بهره ببرید:

1. حفظ وزن سالم:
   اهمیت حفظ وزن در محدوده سالم برای پیشگیری از آرتروز کمر بسیار بالاست. افزایش وزن ممکن است فشار اضافی بر روی مفاصل کمر ایجاد کند، بنابراین حفظ وزن مناسب با تغذیه سالم می‌تواند کمک به کاهش خطر این بیماری باشد.
2. ورزش منظم:
   ورزش‌های منظم، به خصوص ورزش‌های تقویتی و انعطاف‌آموزی برای عضلات کمر، می‌توانند از حفظ سلامتی استخوان‌ها و مفاصل کمر کمک کنند. این ورزش‌ها می‌توانند علاوه بر کاهش خطر آرتروز، به بهبود عملکرد عضلات کمر نیز منجر شوند.
3. اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین:
   بلند کردن اجسام سنگین باعث فشار زیاد بر روی مفاصل و کمر می‌شود. خودداری از بلند کردن اجسام سنگین و استفاده از روش‌های صحیح برای جلوگیری از ایجاد فشار زیاد بر روی کمر، می‌تواند خطر ابتلا به آرتروز را کاهش دهد.
4. حفظ وضعیت نامناسب بدن:
   وضعیت نامناسب بدن می‌تواند فشار اضافی بر روی مفاصل کمر ایجاد کند. حفظ وضعیت بدن صحیح در هنگام نشستن، ایستادن یا حرکت می‌تواند به کاهش استرس بر روی مفاصل کمک کرده و خطر آرتروز را کاهش دهد.

پیشگیری از آرتروز کمر نیاز به تدابیری مستمر و تغییرات سبک زندگی است که می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و حفظ سلامتی مفاصل کمک کند.

جمع‌بندی

آرتروز کمر یکی از بیماری‌های رایج است که ممکن است علائمی همچون درد، سفتی، و محدودیت حرکتی در ناحیه کمر ایجاد کند. درمان این بیماری معمولاً شامل ترکیبی از روش‌های غیر دارویی و دارویی می‌شود. با انجام تغییرات در سبک زندگی و رعایت نکات پیشگیرانه، می‌توان خطر ابتلا به آرتروز کمر را کاهش داد.

روش‌های درمان غیر دارویی شامل فعالیت‌های ورزشی منظم مخصوصاً تمرینات تقویتی و انعطاف‌آموزی برای عضلات کمر، مدیریت وزن، و اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین می‌شود. ورزش‌های منظم می‌توانند به تقویت عضلات و کاهش فشار بر روی مفاصل کمر کمک کنند.

درمان‌های دارویی نیز شامل مصرف داروهای مسکن، داروهای ضدالتهابی، و داروهای شل‌کننده عضلات می‌شود. این داروها به کاهش درد، التهابات و سفتی مفاصل کمک می‌کنند و ممکن است در مدیریت علائم آرتروز موثر باشند.

همچنین، رعایت نکات پیشگیرانه نظیر حفظ وزن سالم، اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین، حفظ وضعیت نامناسب بدن، و اجرای تمرینات مناسب می‌تواند به دفعات خطر ابتلا به آرتروز کمر را بهبود بخشد. ایجاد یک سبک زندگی سالم و فعال می‌تواند به حفظ سلامت مفاصل و پیشگیری از ایجاد مشکلات آرتروز کمک کند.